sağlam

sif.

1. Bədəninin bütün üzvləri düzgün, sağ-salamat olan, normal işləyən, bədəni hər cəhətcə saz olan (xəstə ziddi). Sağlam gənc. Sağlam qadın. Sağlam bədən. – Qırdı şahpərini, kəsdi qolunu; Sağlam bir işçinin iti yumruğu. M. Müş.. Sağlam bir kişi alaçığa girdi. İ. Ə.. // Sağlamlıq ifadə edən, sağlam olduğunu göstərən. Sağlam görünüş. Yanağında sağlam bir qırmızılıq görünür. // məc. Düzgün, ağıllı, qüsursuz, dürüst. Sağlam düşüncə. Sağlam tənqid. Sağlam olmayan fikir. Sağlam tərbiyə. – <Uluca:> Budur ən doğru və sağlam tədbir; Olsun üç qonşu bu gündən əlbir. A. Ş.. Azadlığın verdiyi nemətlərdən istifadə üçün sağlam şüur və beyin lazımdır. M. İ..

2. Orqanizm üçün faydalı, xeyirli; təmiz, saf. Sağlam iqlim. – Müsafirlərdən bir çoxu: – Bu dağılmışda heç vaxt sağlam bir hava görmədik, – deyə, Culfa mühitinə nifrət yağdırırdı. M. S. O.. Şəhər sağlam, mülayim havanı uda-uda rahatca yuxuya getmişdi. B. Bayramov. // məc. Normal, lazımi. Sağlam mühit.

3. məc. Möhkəm, sarsılmaz, işə qabil, müqtədir. Sağlam kollektiv.

4. məc. Sağ, zədəsiz, salamat, xarab olmamış (çürük əksi). Sağlam qoza. Sağlam şitil. Sağlam dəri.